W WARUNKACH NORMALNYCH
Chomsky’emu i językoznawcom z jego szkoły, którzy poszli, jak już zaznaczono, tą samą w zasadzie drogą, co Eibl-Eibesfeldt, wyabstrahowując prawa panujące we wszystkich kulturach ludzkich, uclało się w rezultacie wykazać genetyczne zaprogramowanie ruchów ekspresyjnych. Zarówno hipotezom etologa ludzi, jak i językoznawcy mocnego wsparcia dostarczają rezultaty, które przynoszą studia nad ontogenezą, zwłaszcza jeżeli są prowadzone w warunkach uniemożliwiających nabywanie doświadczenia. Już kiedy dziecko uczy się mówić w warunkach normalnych, jasne jest, że nie powtarza ono słów i zdań jak papuga, lecz z góry dysponuje określonymi i regułami budowy zdań. Dziecko, jak to trafnie powie- ; dział kiedyś Otto Koehler, nie uczy się właściwie mówić, uczy się tylko wyrazów.